ตั๋วคอนเสิร์ตราคาเกือบหมื่นไม่ใช่ปัญหา แต่คอร์สเรียนราคาสองพันกว่ารู้สึกว่าแพง… ความสุขต่อให้ราคาแพงก็รู้สึกว่าคุ้ม การเรียนที่ไม่รู้จะเรียนไปทำไมกลับรู้สึกว่าแพง…นักเรียนไทยหลายคนคงจะคิดแบบนั้น และคนไทยหลาย ๆ คนคงจะจบอยู่แค่ใบปริญญาตรี และหยุดที่จะเรียนรู้สิ่งอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับงานของตัวเอง

“ปัญหาที่เด็กหลายคนเจอคือ เรียนไปทำอะไร?” - ดร. วิโรจน์ จิรวัฒนสกุล

จริง ๆ แล้วคนไทยเป็นคนเก่ง

จริงแล้วคนไทยหลาย ๆ คนเป็นคนเก่ง มีความคิดสร้างสรรค์ แต่ข้อเสียของพวกเราก็คือ “อะไรที่ไม่เกี่ยวกับงานฉันไม่เอา” หรือ “เรียนลึก ๆ ไปทำไม ไม่เห็นจะได้ใช้ประโยชน์สักหน่อย…เสียเวลา” ทั้ง ๆ ที่ความรู้ ไม่ว่าจะตรงด้านหรือไม่ตรงด้านก็ตาม มันช่วยเพิ่มโอกาสในการทำงานของเราแท้ ๆ สมมติว่าวันนึง เราอยากจะทำงานที่ท้าทายขึ้น มันก็ต้องใช้ความรู้ที่มากขึ้นและกว้างขึ้นไปด้วยใช่มั้ยล่ะ โดยมีความรู้ที่ไม่ตรงด้านหรือตรงด้านนี่แหละคอยช่วยไว้ ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ก็ตาม …อยากเก่งต้องลงทุน

สมการที่หลายคนยังคงเข้าใจ

การลงทุน = เงิน → ต้องบ้านรวยถึงจะประสบความสำเร็จ?

…นั่นเป็นแค่เสี้ยวเดียวของความสำเร็จของคนบางกลุ่มด้วยซ้ำไป

….เงินไม่ใช่ปัญหา ทัศนคติต่างหากที่ทำให้เรา “ประสบความสำเร็จ” อย่าลืมว่า ไม่ใช่ทุกคนที่จะคว้าโอกาสตรงหน้าของตัวเอง… คนที่มีเงินก็เป็นแค่คนที่มีโอกาสมากกว่า แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะตระหนักถึงมันและคว้ามันเอาไว้ คนที่เตรียมตัวให้พร้อมเสมอต่างหากที่จะสามารถคว้าโอกาสแห่งความสำเร็จเหล่านั้น มีคนมากมายที่ประสบความสำเร็จแม้ว่าจะมาจากต่างจังหวัด ฐานะไม่ได้ดีมาก สิ่งที่ทำให้คนเหล่านี้ประสบความสำเร็จจริง ๆ แล้วไม่ใช่ตัวเงินแต่อย่างใด แต่เป็นทัศนคติของพวกเขา นิสัยของพวกเขา ที่ทำให้พวกเขาพัฒนาตนเอง ให้พร้อมสำหรับโอกาสเสมอ

แล้วต้องนิสัยแบบไหน? ถึงจะช่วยพัฒนาตัวเอง

3 นิสัยที่ช่วยพัฒนาตัวเอง สไตล์ ดร. วิโรจน์ จิรพัฒนสกุล

1.ช่างสังเกต …. ทำไมฉันทำพลาด? ทำไมงานคนอื่นมันดูดีกว่า? คอยสังเกตตัวเองและสิ่งรอบข้างเพื่อนำมาพัฒนาหรือแก้ไขตัวเองให้ดีขึ้น 2.อยากรู้อยากเห็น …. ข่าวมาจากไหนใครเขียน? เพราะอะไรยังไง เขาทำแบบนี้ทำไม? คอยเรียนรู้จากสิ่งรอบตัว รู้ให้ลึก รู้ให้จริง 3.ให้ความสำคัญกับคนอื่น ….การช่วยเหลือคนอื่นมันช่วยให้เราได้เรียนรู้อะไรบางอย่างจากตัวเขาด้วย

นอกจากนิสัยที่ควรมี และทัศนคติในการเรียนรู้แล้ว….

Work culture ก็เป็นเรื่องสำคัญ….. ทำไมบริษัทนี้พนักงานเก่งจัง… บริษัทนั้นพนักงานขยันจัง ไม่ใช่แค่รูปแบบการทำงาน…นิสัยในการทำงานก็สามารถถ่ายทอดกันได้ผ่านวัฒนธรรมการทำงานของบริษัทนั้น เหมือนที่ใครหลายๆคนกล่าวไว้ “อยากได้นิสัยแบบไหน ให้พาตัวเองไปอยู่ที่แบบนั้น”

แต่บางครั้ง....ถ้าสังคมไม่อำนวยเราก็ต้องเป็น “คนเริ่ม” เอง

ไม่ต้องรอให้ใครมาเป็นแบบอย่าง ไม่ต้องรอ passion ไม่ต้องรอว่าอยากจะทำอาชีพนี้แล้วจึงเรียน หรือทำอาชีพนี้แล้วไม่ควรเรียนรู้อย่างอื่น…เราสามารถเรียนรู้ไปเรื่อย ๆ อาจจะตรงสายบ้างไม่ตรงสายบ้าง แต่อย่าหยุดที่จะเรียนรู้ อย่าหยุดพัฒนาตัวเอง แม้ว่าสังคมที่คุณอยู่อาจจะเป็นสังคมที่ไม่เห็นความดีงามของการเรียนรู้แบบนี้ แต่คุณไม่จำเป็นต้องใส่ใจ ถ้าคนอื่นเห็นว่ามันดีคนอื่นจะทำตามเอง เพราะฉะนั้นนิสัยอะไรที่เราอยากให้คนอื่นเปลี่ยนให้เราเปลี่ยนที่ตัวเองก่อน

ไม่ว่าจะเก่งขึ้นขนาดไหน หรือประสบความสำเร็จรึเปล่า…มันก็ขึ้นอยู่กับว่าตัวเราเริ่มที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองรึยัง

ทำไมเราไม่เกลาตัวเองก่อนที่จะเกลาคนอื่น?